Είναι σωστή η επιλογή της απόλυσης;

Πριν τον αγώνα με την ΑΕΛ έγραφα πως δεν στοιχηματίζω ούτε ένα ευρώ ότι ο Κρίστιανσεν θα είναι ο προπονητής του ΑΠΟΕΛ το Πάσχα. Η εικόνα της ομάδας στον τελευταίο αγώνα ήταν τέτοια που η εντύπωση πλέον είναι ότι ο Κρίστιανσεν μετρά μέρες .

Το πώς και γιατί ο Δανός κινδυνεύει να ακολουθήσει την πορεία των Φινκ και Κετσπαγια ενώ μέχρι πριν λίγες μέρες βρισκόταν στο +7 και σε διαπραγματευτική θέση ισχύος αναφορικά με την παραμονή του είναι μεγάλη ιστορία.

Επιμένω ότι ο βασικός λόγος σχετίζεται με το άγχος μας μήπως και δεν κατακτήσουμε το πρωτάθλημα. Η μείωση της διαφοράς και τα στραβά αποτελέσματα δημιουργούν τόσο άγχος σε κόσμο και διοίκηση που η απόλυση του προπονητή φαντάζει η μόνη σωτηρία.

Το γεγονός ότι η επιλογή αυτή δοκιμάστηκε τα δύο τελευταία χρόνια και είχε θετικό αντίκτυπο ενισχύει την άποψη ότι αν ο Κρίστιανσεν δεν κερδίσει την Ομόνοια ή και τον Απόλλωνα θα απολυθεί.

Είναι επικίνδυνο όμως να συμβεί κάτι τέτοιο έχοντας κριτήριο τις προηγούμενες απολύσεις αφού δεν σημαίνει απαραίτητα ότι και αυτή τη φορά ο Κωστή θα τα καταφέρει.

Κάθε περίπτωση έχει διαφορετικά δεδομένα και ιδιαιτερότητες ενώ θα τολμήσω να πω ότι το κατηγορητήριο του Κρίστιανσεν σε καμία περίπτωση δεν είναι τόσο επιβαρυντικό όσο των άλλων απολυμένων.

Αξίζει να θυμηθούμε ότι ο Τιμούρ απολύθηκε λόγω της ανικανότητας του να διαχειριστεί σωστά το ρόστερ κατά τη διάρκεια αγώνων αλλά και επειδή δεν έκανε καθόλου τακτική, έστω και αν έκανε τις μεταγραφές που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην κατάκτηση του πρωταθλήματος.

Από την άλλη ο Κρίστιανσεν και οι διάφοροι παρατρεχάμενοι έκαναν τραγικό μεταγραφικό σχεδιασμό το καλοκαίρι και τον Γενάρη, αλλά κατάφερε να παρουσιάσει μια ομάδα που μέχρι πριν δυο εβδομάδες ήταν τρομερά αξιόπιστη.

Τίθεται και ένα άλλο ερώτημα όμως που και πάλι δεν μπορεί να απαντηθεί εύκολα. Είναι η απόλυση ενός προπονητή η λύση όποτε έχει κάνει κάποια λάθη τακτικής ή επιλογής παικτών;