apoel.net Η συνήθεια που έγινε εξάρτηση
Το +7 από το παράρτημα είναι γεγονός αφού η ομάδα μας πέρασε με επιτυχία το τεστ της Δόξας. Δύσκολα αλλά δίκαια μπορεί να χαρακτηριστεί η νέα νίκη της ομάδα μας που εκμεταλλεύτηκε τις απώλειες των υπολοίπων διεκδικητών του τίτλου. Αν και βρεθήκαμε να χάνουμε από την πολύ καλή στο πρώτο ημίχρονο Δόξα, αντιδράσαμε σωστά και καταφέραμε να ισοφαρίσουμε πριν το ημίχρονο. Στην επανάληψη το ΑΠΟΕΛ ήταν ανώτερο και κατάφερε να πετύχει τα τέρματα που θέλαμε για να έρθει η νίκη.
Ο Γιοβάνοβιτς παρέταξε την ομάδα με μια αλλαγή σε σχέση με τον τελευταίο αγώνα στην Πέγεια. Ο Τρισκόφσκι έμεινε στον πάγκο αφού ταλαιπωρήθηκε στα μέσα της εβδομάδας με το φιλικό της χώρας του, και τη θέση του πήρε ο Χαραλαμπίδης.Η διάταξη παρέμεινε η ίδια αφού προτιμήθηκε εκ νέου το 4-4-2 με τους Σολάρι και Αλμέιδα σαν επιθετικό δίδυμο.
Από την αρχή η Δόξα μπήκε πολύ δυνατά και με ασφυκτικό πρέσιγκ έδειξε ότι θα πουλούσε πολύ ακριβά το τομάρι της. Πέραν της πίεσης σε όλα τα μήκη και πλάτη του γηπέδου οι φιλοξενούμενοι είχαν πολύ καλή κυκλοφορία της μπάλας γεγονός που έκανε δύσκολο το έργο της ομάδας μας. Το ΑΠΟΕΛ επιδίωξε με τη σειρά του το γρήγορο γκολ και έφτιαξε δυο πολύ καλές ευκαιρίες αρχικά με κεφαλιά του Σολάρι και στη συνέχει με σουτ του Μαντούκα. Εκεί που όλοι περίμεναν ότι θα κερδίζαμε την μάχη του κέντρου που θα έβαζε περισσότερη πίεση ήρθε το γκολ για τη Δόξα.
Στο 18′ ο Ενρίκε κέρδισε στο σπριντ τον Γκριτσάροφ και παρόλο που βρέθηκε πολύ πλάγια το πλασέ του πέρασε κάτω από τα πόδια του Χιώτη και κατέληξε στα δίκτυα. Το 0-1 αποτέλεσε ένα ισχυρό σοκ για την ομάδα μας η οποία μπορεί να μην πανικοβλήθηκε αλλά δυσκολεύτηκε πάρα πολύ να αντιδράσει σωστά. Η Δόξα συνέχισε να αμύνεται σωστά και κατάφερε να κόψει την ομάδα μας στα δυο αφού η μπάλα δεν μπορούσε να φτάσει με τίποτα στους επιθετικούς.
Παρόλα αυτά στο 38′ μια στημένη φάση έδωσε στην ομάδα μας την ευκαιρία να φέρει τον αγώνα στα ίσα όταν η κεφαλιά του Μποαβεντούρα. Το 1-1 λίγο πριν την ανάπαυλα έφερε την ισορροπία και βοήθησε τους παίκτες του Γιοβάνοβιτς να διώξουν από πάνω τους το άγχος. Θα μπορούσαν μάλιστα με λίγη περισσότερη τύχη να πάνε στα αποδυτήρια με ακόμα ένα γκολ αν στο 45′ η κεφαλιά του Σολάρι δεν περνούσε μόλις έξω.
Το δεύτερο ημίχρονο δεν είχε την ίδια εικόνα με το πρώτο αφού από την αρχή φάνηκε ότι η Δόξα θα επιχειρούσε να διαφυλάξει το ισόπαλο αποτέλεσμα. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια είδαμε από τα πρώτα λεπτά τους παίκτες της Δόξας να κάνουν καθυστερήσεις σε μια προσπάθεια να κερδίσουν χρόνο. Η ομάδα μας πατούσε καλύτερα στον αγωνιστικό χώρο, κράτησε περισσότερο την μπάλα και ευτύχησε στο 58′ να πετύχει και δεύτερο τέρμα. Στο λεπτό αυτό και μετά από συνδυασμό Αλμέιδα-Σολάρι ο τελευταίος ανατράπηκε αντικανονικά και ο διαιτητής καταλόγισε το πέναλτι. Ο Μαντούκα εκτέλεσε εύστοχα και το 2-1 ήταν γεγονός.
Η ολική ανατροπή των δεδομένων ήταν γεγονός και με την πλάστιγγα να γέρνει πλέον υπέρ της ομάδας μας. Το σκορ ήταν εύθραυστο και παρόλο που η Δόξα δεν δημιούργησε ευκαιρίες η κυκλοφορία της μπάλας ήταν η καλύτερη δυνατή. Αυτό οδήγησε στην πρώτη κίνηση από τον πάγκο με τον Τρισκόφσκι να περνά στη θέση του Αλμείδα. Η διάταξη άλλαξε σε 4-5-1 σε μια προσπάθεια να λειτουργήσουμε καλύτερα και να κρατήσουμε τον αντίπαλο μακριά από την περιοχή μας.
Παρόλο που το αγωνιστικό προφίλ δεν βελτιώθηκε σε ουσιαστικό βαθμό η μεσοαμυντική λειτουργία ήταν καλή. Παρόλα αυτά έλειπε το τρίτο γκολ για το οποίο φρόντισαν να έρθει στο 83′ οι δύο που πέρασαν στον αγωνιστικό χώρο. Μετά από σέντρα του Αλεξάνδρου ο Τρισκόφσκι άδειασε τον προσωπικό του αντίπαλο και με δυνατό σουτ διαμόρφωσε το τελικό 3-1.
Η νίκη ήταν πλέον γεγονός και στις κερκίδες στήθηκε το γνωστό πανηγύρι. Ο Μίρο πήρε για δεύτερη συνεχόμενη εβδομάδα λίγα λεπτά συμμετοχής και με το τελικό σφύριγμα όλοι αποθεώθηκαν!
Κίτρινες: Χαραλαμπίδης
ΑΠΟΕΛ
Χιώτης, Πουρσαϊτίδης, Μποαβεντούρα, Γκριτσάροφ, Κόντης, Μοράις, Πίντο, Χαραλαμπίδης (77′ Αλεξάνδρου), Μαντούκα (87′ Μιροσάβλιεβιτς), Σολάρι, Αλμέιδα (63′ Τρισκόφσκι)
