apoel.net Η συνήθεια που έγινε εξάρτηση
Ήττα σοκ για την ομάδα μας που παρουσιάστηκε κατώτερη των απαιτήσεων και έχασε από τον μαχητικό Εθνικό. Η πρώτη ήττα μέσα στο ΓΣΠ ήρθε να θυμίσει ότι δεν μπορούμε να θεωρήσουμε τίποτα δεδομένο. Όλοι στο ΑΠΟΕΛ από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο υποτίμησαν την ομάδα του Σάμπουριτς και το ότι η ομόνοια δεν κέρδισε δεν μπορεί να κάνει κανένα να αισθάνεται πιο άνετα. Το ΑΠΟΕΛ του πρώτου ημιχρόνου ήταν ανύπαρκτο και έδωσε την ευκαιρία στον αντίπαλο να πιστέψει στο βαθμολογικό κέρδος. Στην επανάληψη ο Γιοβάνοβιτς και οι ποδοσφαιριστές προσπάθησαν στο βαθμό που έπρεπε αλλά το κακό έγινε. Στα τελευταία λεπτά χάθηκε κλασσική ευκαιρία με τον επιθετικό Γκριτσάροφ αλλά η τύχη δεν μας ήθελε. Με αλλαγές που μπορούν να θεωρηθούν αναμενόμενες αλλά και με άλλες που κρίθηκαν εκπλήξεις παρέταξε την ομάδα ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Ο Σολάρι σε αντίθεση με όλες τις προβλέψεις βρέθηκε στο αρχικό σχήμα αντί του Αλμέιδα παίρνοντας θέση στην κορυφή της επίθεσης. Ο Χρύσης Μιχαήλ ήταν ο αντί Μοράις ενώ ο Γκριτσάροφ επέστρεψε στο αρχικό σχήμα δίπλα από τον Κόντη αφού ο Ζόρζε έμεινε στον πάγκο. Στο αριστερό άκρο της άμυνας τη θέση του τιμωρημένου Μποαβεντούρα πήρε ο Ηλία.
Από την αρχή του αγώνα φάνηκε ότι τα πράγματα δεν θα ήταν εύκολα αού από την αρχή ο Εθνίκος μπήκε πιο δυνατά και κατάφερε να ελέγξει το ρυθμό του αγώνα. Η ομάδα του Σάμπουριτς με καλύτερη κυκλοφορία της μπάλας μπόρεσε με σχετική ευκολία να μας κόψει στα δύο. Ο Σολάρι δεν είχε στηρίγματα γεγονός που τον ανάγκαζε να κινείται σε χώρους όπου ήταν ακίνδυνος και ανούσιος. Ο Μαρσίνιο δεν μπόρεσε να πάρει τις πρωτοβουλίες που έπρεπε και η ψυχρολουσία ήρθε στο 23’ όταν μετά από κόρνερ ο Κάσιο βρέθηκε στο ύψος της μικρής περιοχής και ανενόχλητος έστειλε την μπάλα στα δίχτυα.
Το 0-1 επιβεβαίωσε τους φόβους κάποιων οι οποίοι με την πάροδο του χρόνου μεγάλωναν αφού η ομάδα μας δεν μπορούσε να αντιδράσει σωστά. Η γνωστή εσωτερική αλλαγή με τους Τρισκόφσκι και Μαντούκα να αλλάζουν πλευρές δεν βοήθησε αφού τα προβλήματα ήταν μεγαλύτερα. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε ολόκληρο πρώτο ημίχρονο δεν δημιουργήσαμε καμία ευκαιρία. Ένα χλιαρό σουτ του Πίντο από στημένη φάση δεν μπορεί να θεωρηθεί ευκαιρία…
Με την έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου ο Αλμέιδα αντικατέστησε τον Μαρσίνιο ο οποίος δεν μπόρεσε να βοηθήσει καθόλου. Η εικόνα της ομάδας ήταν καλύτερη αφού κρατήσαμε περισσότερο την μπάλα χωρίς όμως να μπορούμε να γίνουμε απειλητικοί.
Αυτό ανάγκασε τον Γιοβάνοβιτς να επιχειρήσει και δεύτερη αλλαγή στο 60 με τον Χαραλαμπίδη να αντικαθιστά τον Σολάρι. Η πρώτη πραγματική ευκαιρία για την ομάδα μας σε ολόκληρο τον αγώνα ήρθε στο 65΄ όταν ο τερματοφύλακας σταμάτησε το σουτ του Μαντούκα.
Η πίεση δεν είχε διάρκεια έτσι η ομάδα της Άχνας μπόρεσε να πάρει ανάσες που την βοήθησαν να κρατήσει την μπάλα μακριά από την εστία του Νουρεντινόφσκι. Στα λεπτά των καθυστερήσεων και προ του φάσματος της ήττας οι προσπάθειες εντατικοποιήθηκαν. Οι φιλοξενούμενοι οπισθοχώρησαν ο Γκριτσάροφ εγκαταστάθηκε στην αντίπαλη περιοχή και χάθηκαν δυο καλές ευκαιρίες με αυτή του Σκοπιανού στο 94 να θεωρείται κλασσική.
Μοιραία το τελικό σφύριγμα του Τρύφωνος βρήκε τους παίκτες και τον προπονητή να φεύγουν από τον αγωνιστικό χώρο με σκυμμένα τα κεφάλια. Η ήττα σοκ πρέπει να τους γίνει μάθημα αφού είναι τα δικά μας λάθη που έφεραν την ήττα και όχι η καλή απόδοση της Άχνας.
ΑΠΟΕΛΧιώτης, Πουρσαϊτίδης, Ηλία (73 Σολωμού), Γκριτσάροφ, Κόντης, Μιχαήλ, Πίντο, Τρισκόφσκι, Μαντούκα, Μαρσίνιο (46’ Αλμέιδα), Σολάρι (60’ Χαραλαμπίδης)
