apoel.net Η συνήθεια που έγινε εξάρτηση
Το γκολ του Μαντούκα στα μέσα του πρώτου ημιχρόνου αποδείχτηκε αρκετό για να μπορέσει η ομάδα μας να επιστρέψει στις νίκες. Το στενό 1-0 ήρθε δίκαια και πιο εύκολα από ότι νομίζει κάποιος που δεν είδε τον αγώνα. Η πολύ καλή παρουσία στο πρώτο ημίχρονο έφερε ουσιαστική τη νίκη ενώ με λίγη τύχη θα μπορούσαμε να καθαρίζαμε τον αγώνα πιο εύκολα. Στο δεύτερο ημίχρονο κυριάρχησε η σκοπιμότητα και η ανάγκη να αποφύγουμε την ισοφάριση κάτι που έγινε με σχετική ευκολία. Με το αγαπημένο του 4-5-1 και τον Σολάρι στην κορυφή της επίθεσης παρέταξε την ομάδα ο Γιοβάνοβιτς βάζοντας παράλληλα στα δυο άκρα της επίθεσης τους Τρισκόφκι και Μαντούκα. Στο αρχικό σχήμα επανήλθε ο Σόουζα που πήρε θέση δίπλα από τον Μοράις ενώ ο Μαρσίνιο είχε ρόλο συνδετικού κρίκου στη μεσαία γραμμή. Για δεύτερο συνεχόμενο αγώνα ο Μποαβεντούρα διατηρήθηκε στο κέντρο της άμυνας δίπλα από τον Ολιβέιρα, με τον Αλεξάνδρου να μένει στο αριστερό άκρο της άμυνας.
Από το πρώτο λεπτό η ομάδα μας μπήκε πολύ δυνατά και επιδίωξε έντονα το γκολ που θα έδιωχνε το άγχος και θα ανάγκαζε τη Σαλαμίνα να διαφοροποιήσει την τακτική της. Η ομάδα της Λάρνακας αμυνόταν στο μισό γήπεδο ενώ εμείς βγάζαμε πολλούς παίκτες μπροστά στην προσπάθεια να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για το γκολ.
Σε αντίθεση με προηγούμενους αγώνες οι παίκτες του Γιοβάνοβιτς είχαν όρεξη, πάθος και καλή κυκλοφορία της μπάλας. Οι περισσότερες προσπάθειες εκδηλώνονταν από την αριστερή πλευρά με τον Μαντούκα να δείχνει από την αρχή ότι ήταν σε καλή μέρα.
Η μπάλα έφτανε με σχετική ευκολία μέχρι το ύψος της μεγάλης περιοχής του Πιντάδο αλλά δεν μπορούσε να δημιουργηθεί η ευκαιρία για το γκολ. Ο Μαντούκα βρέθηκε σε θέση βολής στο 19 αλλά άργησε να σουτάρει με αποτέλεσμα να χάσει την πρώτη καλή ευκαιρία.
Στο 26 σε μια πανομοιότυπη φάση ο Βραζιλιάνος βρέθηκε από πλάγια σε θέση βολής και το μονοκόμματο σουτ του κατέληξε στα δίκτυα του Πιντάδο. Το 1-0 πανηγυρίστηκε με ιδιαίτερο τρόπο αφού ο Μαντούκα κάλεσε τους υπόλοιπους να έρθουν να το πανηγηρίσουν μαζί.
Στη συνέχεια η Σαλαμίνα προσπάθησε να αντιδράσει κρατώντας ουσιαστικά την μπάλα στο χώρο του κέντρου κάτι που δεν κατάφερε να κάνει στο προηγούμενο διάστημα. Ο ρυθμός της ομάδας μας έπεσε αλλά άρχισαν να δημιουργούνται και ρήγματα στην άμυνα των κόκκινων.
Αυτό έφερε στο 41 δυο ανεπανάληπτες ευκαιρίες όταν ο Μαντούκα έβγαλε μόνο του τον Σολάρι ο οποίος πλάσαρε με την μπάλα να σταματά στο κάθετο δοκάρι ενώ στην εξέλιξη της φάσης νέο πλάγιο σουτ του Μαντούκα είχε την ίδια κατάληξη. Με αυτό τον τρόπο χάθηκε η πιο σπουδαία ευκαιρία να πάμε στα αποδυτήρια με ένα γερό προβάδισμα.
Το δεύτερο ημίχρονο ήταν ακόμα χειρότερο από πλευράς ρυθμού και δημιουργίας ευκαιριών αφού η Σαλαμίνα συνέχισε ουσιαστικά να έχει στραμμένη την προσοχή της στο πώς να μη δεχτεί γκολ το οποίο ουσιαστικά θα τελείωνε τον αγώνα. Η ομάδα μας από την άλλη δεν μπορούσε να βρει τις λύσεις και από τη στιγμή που χάθηκε μια πολύ καλή ευκαιρία με τον Μποαβεντούρα στο 56 φάνηκε ότι δύσκολα θα διαφοροποιούνταν τα δεδομένα.
Η πρώτη αλλαγή ήταν αναγκαστική όταν στο 56 ο Χαραλαμπίδης αντικατέστησε τον Τρισκόφσι ενώ η η επόμενη κίνηση έγινε στο 73 με τον Πίντο να περνά στη θέση του Μαρσίνιο σε μια προσπάθεια του προπονητή να ενισχύσει τη μεσαία γραμμή. Στα τελευταία λεπτά αναπόφευκτα η προσοχή όλων στράφηκε στο να αμυνθούμε σωστά έτσι η μοναδική αλλά μεγάλη ευκαιρία ήρθε στο 85 όταν από στημένη φάση η κεφαλιά του Μποαβεντούρα ανάγκασε τον Πιντάδο να αποκρούσει δύσκολα. Η είσοδος του Αλμέιδα στο 81 στη θέση του Σολάρι ήταν η 3η και τελευταία αλλαγή από πλευράς Γιοβάνοβιτς χωρίς όμως να υπάρχει χρόνος για να μπορέσει να κάνει κάτι.
Το τελικό σφύριγμα του Δημητρίου που στο πρώτο ημίχρονο έκανε κάποια λάθη και άκουσε όσα έπρεπε βρήκε την ομάδα να παίρνει το ζητούμενο.
Κίτρινες: Μοράις
ΑΠΟΕΛΧιώτης, Πουρσαϊτίδης, Αλεξάνδρου, Μποαβεντούρα, Ολιβεϊρα, Μοράις, Σόουζα, Μαρσίνιο (73 Πίντο), Τρισκόφσκι (56 Χαραλαμπίδης), Μαντούκα, Σολάρι (81 Αλμέιδα)
