Βαρόμετρο τα Πορτογαλικά γρανάζια

Σε έναν αγώνα όπως αυτόν της Τετάρτης στην Μπρατισλάβα δεν υπάρχει η πολυτέλεια να μην αποδώσει σχεδόν κανένας το μάξιμουμ της απόδοσης του, αν θέλουμε να έρθουμε πίσω με την πρόκριση. Η απόδοση κάποιον όμως είναι λόγω θέσης και ικανοτήτων βαρόμετρο αφού όπως φάνηκε και στον πρώτο αγώνα αν δεν γίνουν κάποια πράγματα δύσκολα μπορούν να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για γκολ. Δεν θα αναφερθούμε στις αυτονόητες περιπτώσεις των Χιώτη ή Αλμέιδα αλλά σε αυτές των Μοραίς και Πίντο. Οι δυο Πορτογάλοι είναι τον τελευταίο ένα χρόνο κάτι περισσότερο από βασικοί στον ΑΠΟΕΛ αφού θεωρούνται από τον Γιοβάνοβιτς η ραχοκοκαλιά της μεγάλης μας δύναμης που δεν είναι άλλη από τη μεσαία γραμμή. Η καθυστερημένη χρονικά προσθήκη του Γιάχιτς δεν διαφοροποίησε ούτε φέτος τα δεδομένα αφού Μοράις και Πίντο δείχνουν προς το παρών να έχουν κρατημένες τις θέσεις στη μεσαία γραμμή.

Η απόδοση τους στον πρώτο αγώνα με την Σλόβαν δεν ήταν η αναμενόμενη και ως φυσικό επακόλουθο η ομάδα μας δεν μπόρεσε να λειτουργήσει σωστά. Το πρέσιγκ των Σλοβάκων μπλόκαρε την μεσοαμυντική μας λειτουργία με αποτέλεσμα να μην υπάρχει η γνωστή ηρεμία και μεθοδικότητα στον οργανωτικό τομέα. Ο Πίντο προσπάθησε να ενώσει τις τρεις γραμμές αλλά οι πρωτοβουλίες του ήταν μεμονωμένες ενώ ο Μοράις αν και έκανε τα γνωστά του τρεξίματα δεν μπόρεσε να βοηθήσει όταν κρατούσαμε μπάλα που ήταν το περισσότερο διάστημα.

Η απόδοση και των δυο την Τετάρτη θα κρίνει πολλά αφού είναι δεδομένο ότι η Σλόβαν θα μας πιέσει ιδιαίτερα στα πρώτα λεπτά του αγώνα. Οι δυο Πορτογάλοι καλούνται να ανταποκριθούν άψογα σε αυτό που ξέρουν να κάνουν πολύ καλά που είναι να ανακόπτουν τις προσπάθειες των αντιπάλων. Αυτό όμως δεν είναι αρκετό αφού με ή χωρίς τον Μαρσίνιο, οι Πίντο και Μοράις θα πρέπει να βοηθήσουν και στον οργανωτικό τομέα.

Ο Γιοβάνοβιτς αλλά και οι ίδιοι ξέρουν ότι η σωστή λειτουργία της ομάδας περνά από τα πόδια τους και το ζητούμενο είναι να παρουσιαστούν έτοιμοι.