Η αποχή και η ανοχή

Η βουβαμάρα του γηπέδου και το άσπρο χρώμα των καθισμάτων στην Νότια κερκίδα του ΓΣΠ το βράδυ της Δευτέρας, ήταν στοιχεία που είχαμε πολλά χρόνια να δούμε σε παιχνίδι του ΑΠΟΕΛ. Η μη οργανωμένη παρουσία στο ματς με τον Άρη όπως ο συγγραφέας της ανακοίνωσης του Συνδέσμου παρουσίασε την απόφαση στην ανακοίνωση του ΠΑΝΣΥΦΙ, ήταν τελικά πραγματική αποχή από το γήπεδο. Η απόφαση του Συνδέσμου ήταν ουσιαστικά η αντίδραση στην απαίτηση των οργανωμένων να αποχωρήσουν όλοι και όχι μόνο ο Πάουλο Σέρτζιο. Το γυαλί μεταξύ οργανωμένων και διοίκησης έχει ραγίσει εδώ και χρόνια. Τα περιστατικά της κόντρας αυτής είναι πολλά και οι αφορμές ακόμα περισσότερες.

Από την μία η καλή πορεία του ΑΠΟΕΛ στην Ευρώπη και από την άλλη οι επιτυχίες της ομάδας μας στο εγχώριο πρωτάθλημα, λειτουργούσαν καταλυτικά στο να μην οξύνεται αυτή η αντιπαράθεση σε περιπτώσεις που πήγαινε να εκτροχιαστεί.

Τα δεδομένα δεν έχουν αλλάξει. Η απαίτηση των οργανωμένων να αποχωρήσει αυτή η Διοίκηση από το πηδάλιο του ΑΠΟΕΛ κρατάει χρόνια. Από την άλλη, η απάθεια της Διοίκησης στο να βρεθεί μια κοινή συνισταμένη και πεδίο επικοινωνίας ανάμεσα στα δύο σύνολα είναι κάτι που μόνο ο Ερωτοκρίτου και οι  σύμβουλοί του γνωρίζουν σε τι εξυπηρετεί.

Αν πράγματι η ανοχή των οργανωμένων έχει στερέψει όπως διατυπώνουν στην ανακοίνωσή τους και η αποχή ήταν το πρώτο μέτρο με το οποίο αποφάσισαν να  εκδηλώσουν αυτή τους την δυσαρέσκεια, τότε αν δεν υπάρξει μια πραγματική λύση, ο μόνος μεγάλος ζημιωμένος από αυτή την κόντρα θα είναι ο ΑΠΟΕΛ.

Η άρνηση της διοίκησης να αντιμετωπίσει με πραγματική  διάθεση την διαχρονική αυτή αντιπαράθεση που συντηρείται, έχει προκαλέσει στον ΑΠΟΕΛ αγωνιστικές και οικονομικές απώλειες. Αυτό έχει στερήσει από την ομάδα πολλά και θα στερήσει ακόμα περισσότερα αν συνεχίσουν κάποιοι που θέλουν να κάνουν τους παράγοντες να μην ασχολούνται με το θέμα.