Πάει και η Αεκ

Εξετελέσθη και η τελευταία αποστολή της ομάδας μας αφού το πέρασμα από το ΓΣΖ σε έναν αγώνα του οποίου ο βαθμός δυσκολίας ήταν τεράστιος, διατήρησε το +7 από τη δεύτερη ομόνοια. Το ζητούμενο για την ομάδα μας με το που κέρδισε το παράρτημα του ακελ ήταν να μην στραβοπατήσει στους αγώνες με Απόλλων και Αεκ.  Η ομάδα ανταποκρίθηκε στο έπακρο και η πίεση μεταφέρεται πλέον στους διώκτες μας, οι οποίοι διαπιστώνουν με απογοήτευση ότι δεν είμαστε διαθετημένοι να τους κάνουμε δώρα. Η νίκη επί της Αεκ ήρθε δίκαια και παρόλο που η ομάδα δεν έπαιξε στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα το γνωστό της επιβλητικό παιχνίδι πήρε την ουσία. Η προσπάθεια να μην επιτρέψουμε στους γηπεδούχους να επιβάλουν το ρυθμό τους ήταν η προτεραιότητα για τον Γιοβάνοβιτς, κάτι για το οποίο μας είχε προειδοποιήσει από την Πέμπτη στη δημοσιογραφική του. Παρά το ότι ο Ζόρζε δεν ήταν στην καλύτερη του μέρα, οι υπόλοιποι με μπροστάρη τον Κόντη αλλά και τον Πουρσαϊτίδη έκαναν όλα όσα έπρεπε. Το ίδιο έκανε και με το παραπάνω ο Μποαβεντούρα που έδειξε γιατί ήταν τόσο δύσκολο να αντικατασταθεί επάξια στο διάστημα που έλειψε.

Σημαντικό σε ατομικό επίπεδο θεωρούμε και το γκολ που πέτυχε ο Αλμέιδα ο οποίος προσπαθεί πάρα πολύ σε όλους τους αγώνες αλλά οι ατομικές του ενέργειες πολλές φορές δεν έχουν ουσιαστικό αποτέλεσμα. Το γκολ θα τον βοηθήσει να αποκτήσει ακόμα καλύτερη ψυχολογία κάτι που φάνηκε ήδη με τον τρόπο που πανηγύρισε αυτό που μας έδωσε τη νίκη στο ΓΣΖ.

Είχαμε και ολλανδικό κλάμαΣε έναν αγώνα όπου η διαιτησία έπαιξε 50-50 ο προπονητής της Αεκ είχε το θράσος να παραπονεθεί μετά τον αγώνα θέλοντας να αποπροσανατολίσει τους απογοητευμένους μάντηδες. Η Αεκ είναι καλή ομάδα η οποία όμως χτες δεν μπόρεσε να δικαιολογήσει ότι είναι ευχάριστη έκπληξη του πρωταθλήματος. Ας δεν παρουσιάζονταν ύποπτα αδιάφοροι στον αγώνα με την Αλκή ίσως η απογοήτευση αυτή να μην ήταν τόσο έντονη σήμερα.