Τέλος καλό αλλά να προβληματιστούμε

Το ΑΠΟΕΛ έδειξε για πρώτη φορά στο φετινό πρωτάθλημα ένα στοιχείο απαραίτητο για όποια ομάδα θέλει να κατακτήσει το πρωτάθλημα. Χωρίς να αποδώσει σύμφωνα με τις δυνατότητες του κατάφερε να ανατρέψει τα δεδομένα όπως διαμορφώθηκαν στις αρχές του δευτέρου ημιχρόνου και με ένα γκολ λίγο πριν το τέλος να πάρει μια σπουδαία νίκη. Η επιτυχία γίνεται ακόμα μεγαλύτερη γιατί απέναντι μας είχαμε μια ομάδα που απέδειξε ότι εναντίον μας βρίσκει τα κίνητρα να βγάζει τον καλύτερο της εαυτό. Γούμενος, Σπύρου και η παρέα τους δεν μάρκαραν με τα μάτια στο χτεσινό αγώνα και χρειάστηκε η κλάση του Αλμέιδα για να καταλήξει η μπάλα στα δίκτυα του Μιλοζέφσκι στο 82’. Είναι γεγονός ότι σε έναν ακόμα αγώνα με τη συγκεκριμένη ομάδα η μεσοεπιθετική μας λειτουργία δεν ήταν καλή αφού δεν βρήκαμε τις λύσεις απέναντι στη διπλή ζώνη άμυνας που εφάρμοσαν. Οι παίκτες μας δεν βρήκαν κενούς χώρους, ήταν πολύ στατικοί και ο Μαρσίνιο δεν μπόρεσε να τρυπήσει την αντίπαλη άμυνα. Αυτό έθεσε και τον Σολάρι εκτός παιχνιδιού έτσι στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα δεν είχαμε καλό ρυθμό και οι όποιες ευκαιρίες έρχονταν από στατικές ή ατομικές ενέργειες.

Γιατί φοβάσαι Σταμάτη;Ο προβληματισμός που πρέπει επιτέλους να οδηγήσει τη διοίκηση Ερωτοκρίτου σε αλλαγή στάσης προκύπτει από τη στάση του Σταμάτη. Ο συγκεκριμένος διαιτητής επιβέβαιωσε τον αδικαιολόγητο φόβο που υπάρχει ανάμεσα στους διαιτητές να καταλογίσουν πέναλτι υπέρ της ομάδας μας. Η ανατροπή του Πουρσαϊτίδη στις αρχές του πρώτου ημίχρονου μπορούσε άνετα να κριθεί αντικανονική αλλά ο Σταμάτης δίστασε και φοβήθηκε.