Γράφτηκαν και θα γραφτούν ακόμα περισσότερο για τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Ο Σέρβος προπονητής κατάφερε πράγματα που κανένας άλλος δεν πέτυχε και είναι και επίσημα ο σπουδαιότερος προπονητής στην ιστορία του ΑΠΟΕΛ. Τα επιτεύγματα της τελευταίας τριετίας έχουν τη σφραγίδα του και δίκαια πολλοί τον θεωρούν τη σημαντικότερο μονάδα στο οικοδόμημα μιας πραγματικής ομάδας Στα απίστευτα της ψεσινής βραδιάς προστέθηκε και η έκρηξη χαράς του Ιβάν ο οποίος ακόμα και λίγο πριν το σφύριγμα της λήξης έδωσε το έναυσμα για τους τρελούς πανηγυρισμούς που ακολούθησαν. Με το που σφύριξε ο διαιτητής τη λήξη είδαμε τον Γιοβάνοβιτς να αρχίζει ένα σπριντ και να αρχίζει και αυτός να πανυγηρίζει έξαλα το νέο άθλο της ομάδας του. Πήγε στην καρδιά της κερκίδας των οργανωμένων για να τους ευχαριστήσει κάτι που έκανε ξανά και σε προηγούμενε περιπτώσεις. Δεν αρκέστηκε όμως σε αυτό. Στη συνέχεια πήγε στο κέντρο του γηπέδου κα άρχισε τα δικά του..
Η χαρά του ήταν τόσο μεγάλη και έψαχνε να βρει τρόπο να την εξωτερικεύσει. Έτρεξε και προς την κατάμεστη ανατολική και τότε άρχισε να ξεφεύγει. Χοροπηδούσε ρυθμικά, τραγουδούσε μαζί με τον κόσμο ο οποίος με απορία αλλά με ενθουσιασμό συμμετείχε στους ξέφρενους πανηγυρισμούς.
Δεν ήθελε να κακοφανίσει ούτε αυτούς της βόρειας κερκίδας και έστω από μακριά έκανε παιχνίδι και με αυτούς. Ξέφυγε όμως όταν ήρθε στη δυτική! Κάτω από το βλέμμα της γυναίκας και των παιδιών του ανάλαβε ρόλο οργανωτή κερκίδας! Έδωσε εντολή να σταματήσουν τα συνθήματα για να τραγουδήσουν όλοι μαζί αυτό που επέλεξε ο ίδιος. Η επιλογή του «και το βράδυ, το βραδάκι όταν θα χουμε πια προκριθεί…»
Για λίγα λεπτά ο Γιοβάνοβιτς δεν άντεξε και έγινε ένα με εμάς αφού ο νέος του άθλος δεν ήταν κάτι το φυσιολογικό. Το είπε και αργότερα στις δηλώσεις του αφού κατάλαβε ότι δημιούργησε απορία και έκανε τους απανταχού αποελίστες να τον αγαπήσουν ακόμα πιο πολύ.
Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς γράφει εδώ και λίγα χρόνια το πιο σημαντικό κεφάλαιο στην ιστορία του ΑΠΟΕΛ με το δικό του μοναδικό τρόπο και εμείς είμαστε μάρτυρες του. Απολαύστε το.