apoel.net Η συνήθεια που έγινε εξάρτηση
Ύμνος ΑΠΟΕΛ (παλιός)
Στα κόνιστρα των αγώνων
που το πνεύμα μας κεντά
και το πνεύμα των προγόνων
πάντα αθάνατο πετά.
ΑΠΟΕΛ συ μας φτερώνεις
τη ψυχή και το κορμί
και τη νίκη καμαρώνεις
που σου φέρνουμε μ΄ορμή.
Κι΄ οταν βλέπεις νικηφόρα
τα δικά σου τα παιδία
που σου φέρνουνε για δώρα
των δαφνών τους τα κλαδία.
Στεφανώνεις την ορμή τους
κι΄η σημαία σου ποθεί
σαν ασκείται το κορμί τους
κι΄η ψυχή τους ν΄ασκηθεί
Και θα ψάλλουμε τον ύμνο
πάντοτε όλοι μαζί
ΤΟ ΑΠΟΕΛ ΕΙΝΑΙ ΙΔΕΑ
ΚΑΙ ΑΘΑΝΑΤΟ ΘΑ ΖΕΙ
Ύμνος ΑΠΟΕΛ (νέος)
Στρατός Γαλαζοκίτρινος
Δόξα Τιμή προγόνων,
Πατρίδας χρώματα ιερά
μπροστάρης των Αγώνων…
Εμπρός παιδιά του ΑΠΟΕΛ
των αθλητών εγγόνια,
Χορός της νίκης να συρθεί
σε Μαρμαρένια Αλώνια…
Ψηλά, ψηλότερα ο Θρύλος
οι Έλληνες μαζί
Ο ΑΠΟΕΛ είναι Ιδέα,
Αθάνατο θα ζει!
Περνούν γαλαζοκίτρινοι
και στρώθηκαν οι δάφνες
Της δόξας σήμαντρα ηχούν
κτυπάνε οι καμπάνες
Ψηλά, ψηλότερα ο Θρύλος
οι Έλληνες μαζί
Ο ΑΠΟΕΛ είναι Ιδέα,
Αθάνατο θα ζει!
Ο Ύμνος των Πορτοκαλί
Για μας ο Θρύλος, είναι λατρεία
είναι μια τρέλλα, είναι μια θρησκεία,
γι’ αυτό πριν χρόνια, στην Λευκωσία
αποφασίσαμε να γράψουμε ιστορία,
οργανωθήκαμε όλοι μαζί,
φορέσαμε όλοι μπουφάν πορτοκαλί,
και από τότε, όλοι οι χαζοί,
μας είπαν χούλιγκαν, μας είπαν νεοναζί,
όλοι ζηλεύουν και μας μιμούνται,
όλοι το ξέρουν όμως ότι μας φοβούνται,
γι’ αυτό και έμεις, όπου κι αν πάμε,
τους κάνουμε όλους να παραμιλάνε
Θρύλος ολέο, Θρύλος ολέο
είσαι η θρησκεία μου και πάντα θα το λέω,
θα το φωνάζω και θα το λέω,
Θρύλος ολέ, ολέ, ολέ, ολέ, ολέο