apoel.net Η συνήθεια που έγινε εξάρτηση
Με τη ψυχή στο στόμα και μετά από κακή εμφάνιση η ομάδα μας κατάφερε να κερδίσει τον μαχητικό Άρη χάρις σε ένα τέρμα του Μποαβεντούρα τέσσερα λεπτά πριν τη λήξη του αγώνα. Η υποτίμηση σε συνδυασμό με τη σκέψη στον αγώνα με τη Σαχτάρ επηρέασαν την ομάδα μας που χρειάστηκε να καταβάλει υπερπροσπάθεια στα τελευταία λεπτά το αγώνα. Τα κατάφερε όμως κερδίζοντας όχι μόνο τον κακό της εαυτό αλλά και τον Τράττο που προσπάθησε έξυπνα αλλά με κάθε τρόπο να οδηγήσει τον αγώνα στο Χ. Όπως αναμενόταν οι αλλαγές αυτή τη φορά δεν είχαν μαζικότητα του αγώνα με τον Ολυμπιακό αφού πήραν θέση στο αρχικό σχήμα οι λεγόμενοι βασικοί πλην του Μοράις. Τη θέση του Πορτογάλου που έμεινε για πρώτη φορά στο πάγκο πήρε ο Γιάχιτς που πήρε θέση δίπλα από τον Πίντο ενω ο Μαρσίνιο ήταν λίγο πιο μπροστά στο γνωστό του ρόλο. Η ανάγκη να βάλει αγώνες στα πόδια του ο Κακά τον έφερε για δεύτερο συνεχόμενο αγώνα στο αρχικό σχήμα αυτή τη φορά δίπλα από τον Ζόρζε.
Από το πρώτο λεπτό επιβεβαιώθηκε η εικόνα που θα είχε ο αγώνας αφού όλος ο Άρης πλην του Σόσιν αμυνόταν στο μισό γήπεδο και τον ΑΠΟΕΛ να έχει την κατοχή. Με τον Μαρσίνιο στον άξονα και τον Τρισκόφσκι στο αριστερό άκρο η ομάδα μας προσπαθούσε από την αρχή να δημιουργήσει τις προυποθέσεις για το γκολ κάτι όμως που φαινόταν εξαιρετικά δύσκολο. Ο Αλμέιδα ήταν στενά μαρκαρισμένος και η αμυντική λειτουργία του Άρη έκανε δύσκολη τη ζωή των παικτών μας.
Η ομάδα του Μιτόσεβιτς ήταν μάλιστα αυτή που έφτασε πρώτη κοντά στο γκολ όταν ο Σόσιν στο 17 βρέθηκε μόνος απέναντιβαπό τον Χιώτη αλλά το πλασέ του πέρασε μόλις έξω.
Ουσιαστική απάντηση δεν υπήρξε από την ομάδα μας αφού έλειπε η καλή κυκλοφορία της μπάλας πουωθα δημιουργούσε ρήγματα στην αντίπαλη άμυνα. Ο Μαντούκα ήταν ο πρωταγωνιστής των δυο μοναδικών ευκαιριών του πρώτου ημιχρόνου οι οποίες όμως δεν ήταν αρκετές αφού ο τερματοφύλακας τους ήταν σε ετοιμότητα.
Ο Τράττος με τη σειρά του έδειξε τη γνωστή του διάθεση να στρέψει πάνω του την προσοχή όλων ενώ με το πέρασμα του χρόνου οι παίκτες του Άρη άρχισαν να πιστεύουν οπότε και οι συχνές καθυστερήσεις.
Με αυτά τα δεδομένα το δεύτερο ημίχρονο έμελλε να είναι καθοριστικό αφού η ομάδα μας έπρεπε να βρει τον τρόπο να αντιδράσει σωστά. Η αμυντικογενής τακτική του Άρη εξακολούθησε να μας δυσκολεύει αφάνταστα έτσι οι παίκτες μας προσπαθούσαν με ατομικές ενέργειες να δημιουργήσουν ευκαιρίες. Ο Μαρσίνιο δεν είχε όμως καλά πατήματα όπως επίσης και ο Αλμέιδα που αναγκαζόταν να κινείται σε χώρους που δεν ήταν επικίνδυνος με αποτέλεσμα να είμαστε νευρικοί και ασύνδετοι.
Παρόλα αυτά ο Μαρσίνιο στο 54 έχασε μοναδική ευκαιρία όταν βρέθηκε σε θέση βολής αλλά το πλασέ του ήταν άστοχο. Με την ομάδα να μην ρολάρει ο Γιοβάνοβιτς επιχείρησε να της δώσει την επιπλέον ώθηση με μια αλλαγή στα μετόπισθεν με τον Μοραίς να αντικαθιστά τον Κακά. Ο Γιάχιτς έγινε κεντρικός αμυντικός δίπλα από τον Ζόρζε. Η επόμενη κίνηση ήταν να περάσει ο Χαραλαμπίδης στη θέση του Αλμέιδα που δεν μπόρεσε να κάνει τη διαφορά με τον Τρισκόφσκι να παίρνει θέση στην κορυφή της επίθεσης και την ομάδα να αυξάνει την πίεση στην εστία του Κόβατς. Η τελευταία κίνηση από πλευράς Γιοβάνοβιτς έγινε 10 λεπτά πριν το τέλος όταν ο Σολάρι πέρασε στη θέση του Μαρσίνιο. Αν και αργά η ομάδα ξύπνησε και η μια ευκαιρία άρχισε να διαδέχεται την άλλη.
Ο Κόβατς απέκρουσε σωτήρια σουτ του Πίντο, η μπάλα σταμάτησε δυο φορές στο δοκάρι σε δύο άλλες περιπτώσεις αλλά στο 86 ήρθε η λύτρωση. Το άψογα εκτελεσμένο φαουλ του Μπίδη κατέληξε στον Γιάχιτς η κεφαλία-ασίστ του οποίου κατέληξε στον Μποαβεντούρα που με πλασέ έστειλε την μπάλα στα δίκτυα.
Το 1-0 ήρθε σε μια στιγμή που θα ήταν δύσκολο για τον Άρη ή και τον Τράττο να ανατρέψει τα δεδομένα έτσι το τελικό σφύριγμα βρήκε τον ΑΠΟΕΛ να πανηγυρίζει μια σπουδαία και δύσκολη νίκη.
Από την ομάδα μας ο Μποαβεντούρα παίρνει λόγω του γκολ τον τίτλο του πολυτιμότερο ενώ στους διακριθέντες συγκαταλέγονται οι Γιάχιτς και Πίντο.
Kίτρινες: Μποαβεντούρα
ΑΠΟΕΛ: Χιώτης, Ζόρζε, Κακά (61′ Μοραΐς), Μποαβεντούρα, Πουρσαϊτίδης, Γιάχιτς, Πίντο, Μαρσίνιο (78 Σολάρι), Τρισκόφσκι, Μαντούκα, Αΐλτον (71′ Χαραλαμπίδης)
