Έλλειψη επικοινωνίας, εσωστρέφεια, προσωπικά συμφέροντα

O Χριστόφορος Ποταμίτης διερωτήθηκε ψες μέσω του προσωπικού του λογαριασμού στο facebook αν τελικά αξίζει τον κόπο να ασχολείται από τη στιγμή που υπάρχει τόση μεγάλη παραποίηση της πραγματικότητας. Παρόλο που δεν μπαίνει στη διαδικασία να εξηγήσει ποιος και τι παρουσιάζει θελημένα ή άθελα παραποιημένα γεγονότα, υποψιαζόμαστε ότι έχει ενοχληθεί από το ότι η προσφυγή του στην ΑΔΕΑ κατά της ΚΟΠ, παρουσιάζεται από όλους ως προσφυγή και κατά του ποδοσφαιρικού ΑΠΟΕΛ. Αυτό ενισχύεται και από την ανακοίνωση του σωματείου που εκδόθηκε αργά χτες το απόγευμα. Είναι φυσιολογικό για τον πρόεδρο του σωματείου να θέλει επικοινωνιακά ή και νομικά να παρουσιάσει τη συγκεκριμένη διαφωνία του ως ένα πρόβλημα μεταξύ ΚΟΠ και σωματείου. Η ουσία όμως και το πρόβλημα είναι οι σχέσεις σωματείου και εταιρείας.

Είμαστε αναγκασμένοι να επαναλάβουμε ότι σήμερα εξελίσσεται μια υπόθεση που απλά βγάζει στην επιφάνεια το πρόβλημα. Το σωματείο και ιδιαίτερα ο πρόεδρος του που γνωρίζει πρόσωπα και καταστάσεις στην εταιρεία ΑΠΟΕΛ, θέλει να γνωρίζει το μέγεθος των οικονομικών υποχρεώσεων του ποδοσφαίρου.

Το βάσιμο επιχείρημα είναι πως αν η εταιρεία οδηγηθεί σε οικονομικό αδιέξοδο και στη διάλυση της τα όποια χρέη θα βαραίνουν το σωματείο. Είναι με αυτή τη λογική που η επιστολή της ΚΟΠ ημερομηνίας 13 Αυγούστου θεωρήθηκε προσβλητική προς το σωματείο. Επιστολή στην οποία η ΚΟΠ κατόπιν συνεννόησης με την εταιρεία ΑΠΟΕΛ έβαζε στο περιθώριο και επίσημα το σωματείο.

Δεν το ενδιαφέρουν όμως μόνο οι υποχρεώσεις αλλά και οι εμπορικές συμφωνίες που συνάπτει η εταιρεία. Όποιος θεωρεί άσχετο  ότι ο Ποταμίτης είναι αυτός που αμφισβήτησε τη διαδικασία μέσω της οποίας καταχωρούνται τα τηλεοπτικά δικαιώματα αλλά και η συμφωνία με το ΓΣΠ, αγνοεί τα βαθύτερα αίτια του προβλήματος.

Είναι για αυτό που δεν μας ενδιαφέρουν τόσο οι νομικές ή νομικίστικές πτυχές της προσφυγής στην ΑΔΕΑ. Το τι παρατηρούμε είναι ότι σε μια δύσκολη χρονιά για τον ΑΠΟΕΛ συμβαίνουν πράγματα που επιβεβαιώνουν ότι τα συμφέροντα του ΑΠΟΕΛ χρίζουν διαφορετικών ερμηνειών από τους διοικούντες και τα πλοκάμια τους. Πλέον το λεγόμενο καλό του ΑΠΟΕΛ είναι κάτι υποκειμενικό και αυτό είναι άκρως επικίνδυνο.

Έλλειψη επικοινωνίας, εσωστρέφεια, προσωπικά συμφέροντα και αντιπάθειες οδηγούν δυο συμβούλια που έπρεπε να έχουν αδελφικές σχέσεις σε μονοπάτια που θυμίζουν άλλες εποχές.