apoel.net Η συνήθεια που έγινε εξάρτηση
Δεν περιμένουμε δημόσια παραδοχή για το ότι το μοντέλο διοίκησης Ερωτοκρίτου το οποίο βασίζεται στην τυφλή εμπιστοσύνη και στήριξη στον εκάστοτε προπονητή έχει αποτύχει. Επανερχόμαστε στο γνωστό και επίμαχο θέμα γιατί ο αντιπρόεδρος του συμβουλίου κλήθηκε σήμερα να τοποθετηθεί στα όσα ισχυριζόμαστε. Η εύκολη αλλά όχι πειστική απάντηση του αντιπροέδρου ήταν να παραθέσει τις επιτυχίες της ομάδας μας την τελευταία πενταετία. Ο Αντωνίου είπε χαρακτηριστικά πως «όταν μέσα σε έξι χρόνια κερδίζεις 6-7 τίτλους και τρεις συμμετοχές σε ευρωπαϊκούς ομίλους επιβεβαιώνονται αυτοί που το ισχυρίζονται».
Πράγματι τα επιτεύγματα του ΑΠΟΕΛ την τελευταία πενταετία καθιστούν τη διοίκηση Ερωτοκρίτου ως την πιο πετυχημένη όλων των εποχών. Παρόλο που η χημεία μεταξύ διοίκησης και Γιοβάνοβιτς χάλασε τον τελευταίο ένα χρόνο, τα όσα πέτυχε ο ΑΠΟΕΛ ήταν ανεπανάληπτα.
Αυτή όμως είναι η επιφανειακή προσέγγιση του θέματος και η απλή καταγραφή των τίτλων μπορεί να αποδειχτεί καταστροφική για τον ΑΠΟΕΛ. Η άρνηση αποδοχής της πραγματικότητας και η αυτοάμυνα πρέπει να έχουν περιορισμένη διάρκεια για να προχωρήσουμε στην αλλαγή.
Επιμένουμε ότι ο ΑΠΟΕΛ βρίσκεται σήμερα σε ένα τρομερό αδιέξοδο γιατί η διοίκηση αδυνατεί να επιτελέσει τον καταλυτικό εποπτικό της ρόλο. Δεν μπορεί να τον επιτελέσει λόγω έλλειψης βούλησης, δομών και κατάλληλων ατόμων. Αυτό είναι ένα διαχρονικό πρόβλημα και σχετίζεται με τον εγκληματικά επιπόλαιο τρόπο με τον οποίο διαχειρίζονται τον ΑΠΟΕΛ οι μέτοχοι. Είναι επίσης πρόβλημα του κυπριακού ποδοσφαίρου γενικότερα και ο βασικότερος λόγος που αυτό έχει χρεοκοπήσει.
Ήμασταν τυχεροί και ευλογημένοι όταν επί Γιοβάνοβιτς το σλόγκαν «εμείς στηρίζουμε τον προπονητή και κάνουμε ότι μας πει» έφερε τις απίστευτες επιτυχίες. Σλόγκαν που πρέπει να θυμίσουμε ότι διαμορφώθηκε στην πορεία και όχι από την πρώτη μέρα.
Αν και ως ένα βαθμό είναι φυσιολογικό για τη διοίκηση Ερωτοκρίτου να παλεύει σχεδόν καθημερινά για την υστεροφημία της, θέλουμε να πιστεύουμε ότι θα κάνει την απαιτούμενη αυτοκριτική. Η τυφλή εμπιστοσύνη στον Σέρτζιο σε συνδυασμό με την ανάγκη εξαφάνισης οποιουδήποτε θύμιζε την Γιοβάνοβιτς εποχή οδήγησε στη σημερινή κατάσταση.
Αργά η γρήγορα θα πρέπει να μπει στη διαδικασία επιλογής νέου προπονητή. Πόσο άνετα νιώθει να μπει σε αυτή τη διαδικασία και να πάρει την καλύτερη δυνατή επιλογή; Πως μπορεί να στηρίξει αλλά και να παρέμβει με τρόπο δημιουργικό και υποβοηθητικό στο έργο του εκάστοτε προπονητή;
Ο πρόεδρος και ένας από τους μεγαλύτερους μέτοχους της εταιρεία πρέπει να βρει τον τρόπο να πάρει τις σωστές αποφάσεις γιατί το μοντέλο που ευαγγελίζεται έχει αποτύχει. Αν το πράξει ο κόσμος θα τον στηρίξει.
Φυσικά υπάρχει και η επιλογή να συνεχίσουν να μας παραπέμπουν στα επιτεύγματα της τελευταίας πενταετίας.
