Μισοάδειο ή μισογεμάτο;

Ο ΑΠΟΕΛ απέναντι σε μια ομάδα του επίπεδο του η οποία όμως παρουσιάστηκε έως και αδιάφορη δεν κατάφερε να αποφύγει την ήττα. Μπορεί να πετύχαμε το πρώτο μας γκολ στη φάση των ομίλων αλλά αυτό που μας χαρακτήρισε ήταν τα τραγικά αμυντικά λάθη. Δυο από αυτά ήταν αρκετά για να προσφέρουμε στη Bordeaux τη νίκη με το δεύτερο γκολ να έρχεται στο τελευταίο λεπτό, γεγονός που κάνει ακόμα πιο μεγάλο το συναίσθημα της πίκρας. Πέραν της πίκρας όμως και ίσως της αδικίας αυτό που πρέπει να κυριαρχήσει είναι ο δημιουργικός προβληματισμός. Ο προπονητής μας στις δηλώσεις του επέλεξε συνειδητά να μην αναδείξει ως πρωτεύοντα τα όποια θετικά στοιχεία είδε στον αγώνα. Πως θα μπορούσε άλλωστε να κάνει κάτι τέτοιο όταν είδε την ομάδα στους δυο πρώτους της αγώνες να χάνει δείχνοντας χτυπητές αδυναμίες.

Το ερώτημα που τίθεται γιατί τα πάντα είναι και θέμα ψυχολογίας είναι κατά πόσο το ποτήρι είναι μισοάδειο ή μισογεμάτο. Όποιος επιχειρήσει να απαντήσει το ερώτημα θα πέσει σε παγίδα αφού μόνο η πορεία της ομάδας θα δώσει την απάντηση.

Ο Δώνης που ξέρει πολύ καλά την κρισιμότητα του εικοσαήμερου που ξεκίνησε με τον αγώνα εναντίον του Ερμή, εκτίμησε ότι η ομάδα μπορεί να ανακάμψει άμεσα. Αν πράγματι γίνει κάτι τέτοιο στους αγώνες με την Ανόρθωση και τον Απόλλωνα θα σταλούν θετικά μηνύματα.

Και ας μην γελιόμαστε ή να φοβόμαστε να αντιληφθούμε την έννοια της ανάκαμψης. Ο ΑΠΟΕΛ για να ανακάμψει βαθμολογικά, ψυχολογικά και αγωνιστικά πρέπει να κερδίσει.

Εννοείται ότι έχουν γίνει εγκληματικά λάθη τους τελευταίους μήνες από διοίκηση και πρώην προπονητή αλλά αυτό δεν μπορεί να αποτελεί μόνιμο άλλοθι για τους παίκτες. Καλό θα ήταν λοιπόν να μιλούν και να τάσσουν λιγότερα αφού ούτε τα πρώτα δείγματα γραφής τους υπό την καθοδήγηση του Δώνη δεν κάνουν τον κόσμο να αισθάνεται καλά.