apoel.net Η συνήθεια που έγινε εξάρτηση
Η όγδοη αγωνιστική έφερε την ομάδα μας μόνη πρώτη στη βαθμολογία και σε συνδυασμό με την αξιοθαύμαστη σταθερότητα που δείχνει στις τελευταίες αγωνιστικές, στέλλει το μήνυμα ότι δεν πρόκειται να κάνει δώρα σε κανέναν. Το +2 από την Ανόρθωση και το +5 από το παράρτημα είναι μια σημαντική διαφορά πάνω στην οποία πρέπει να χτίσουμε. Εντοπίζαμε και μετά τον αγώνα με την Αεκ ότι έρχεται μια σειρά αγώνων που θεωρούνταν πιο εύκολοι και πως με την απαιτούμενη σοβαρότητα το σερί νικών θα μεγάλωνε. Ο πιο δύσκολος αγώνας από αυτή τη σειρά ήταν ο χτεσινός στο Δασάκι για πολλούς και ευνόητους λόγους.
Το ΑΠΟΕΛ έπρεπε να κερδίσει μια ομάδα που παραδοσιακά μας δυσκολεύει στην έδρα της και την οποία δεν κερδίσαμε τα τελευταία δυο χρόνια. Πάνω από όλα όμως έπρεπε να νικήσει τις απουσίες και τα αγωνιστικά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε συνήθως με μικρομεσαίες ομάδες. Το κάναμε και αυτό σε πολύ ικανοποιητικό βαθμό έστω και να χρειάστηκε να περιμένουμε μέχρι το 93′ για να πανηγυρίσουμε τη νέα επιτυχία. Ο Μαρσίνιο είναι μεγάλη υπόθεση για την ομάδα μας αφού κάνει πράγματα που δεν μπορούν άλλοι. Παρόλα αυτά το ΑΠΟΕΛ μπόρεσε να σταθεί κατά διαστήματα πολύ καλά στον αγωνιστικό χώρο και να φτιάξει τις ευκαιρίες που έπρεπε. Αν μάλιστα η τελική προσπάθεια κάποιων ποδοσφαιριστών ήταν καλύτερη θα τους καθαρίζαμε πιο εύκολα.
Και αν ο Αλμέιδα με τις μαγικές του ενέργειες επιβεβαιώνει όλα αυτά που ξέραμε ή αναμέναμε, αυτός που κερδίζει τις εντυπώσεις και ξαφνιάζει ευχάριστα είναι ο Τρισκόφκσι. Ο νεαρός μέσος που ήρθε από το Παραλίμνι και για να τον αποκτήσουμε πληρώσαμε τον Ερυθρό Αστέρα ένα σημαντικό ποσό, δείχνει ότι είναι ποδοσφαιριστής που μπορούμε να στηριχτούμε πάνω του. Παρόλο που έχει να μάθει ακόμα πολλά τις τελευταίες δύο αγωνιστικές με τα γκολ του ξελάσπωσε την ομάδα και έδειξε ότι το μέλλον του ανήκει. Δίπλα στους υπόλοιπους και με την καθοδήγηση του Γιοβάνοβιτς έχει να μάθει πολλά αν παραμείνει προσγειωμένος.
