Η κατάρρευση έχει εξήγηση

Μετἀ τους αγώνες με την ΑΕΚ και την Ομόνοια στον πρώτο γύρο παρατηρήσαμε ότι στα δύσκολα σκοντάφτουμε. Το δείγμα μεγάλωσε μετά τις ήττες από Απόλλωνα και Ανόρθωση όπου παρατηρήσαμε ότι στα δύσκολα ο ΑΠΟΕΛ κατάρρευσε. Με αυτά τα δεδομένα η νέα ήττα από την πιο σταθερή ομάδα του πρωταθλήματος δεν μπορεί να προκαλεί έκπληξη.

Μπορεί ο Νικολαΐδης να ήταν σε ακόμα έναν αγώνα αισχρός αλλά ήμασταν και εμείς επιπόλαιοι. Οι μοναδικές ευκαιρίες που έχασαν οι Βαντερ και Εφραίμ καθώς και το αστείο γκολ της ισοφάρισης με τον Βατερμαν να κάνει επιτόπια έξοδο στο πουθενά έπαιξαν καθοριστικό ρόλο για να έρθει η νέα ήττα.

Είναι φανερό όμως ότι η ομάδα μας πληρώνει και τις παθογένειες της. Ο Σερτζιο είναι καμένος, ο Καβενάγκι χωρίς στηρίγματα, ο Ντε Βινσέτι στην καρακοσμάρα του και η λίστα πάει λέγοντας. Ο αγωνιστικός σχεδιασμός της φετινής χρονιάς ήταν εγκληματικός και είναι για αυτό που ο Τιμούρ εξακολουθεί να έχει ελαφρυντικά.

Το -4 και τα αίτια του προκαλούν προβληματισμό, απογοήτευση, οργή και πολλά άλλα. Είναι ανατρέψιμο αλλά και αντιπροσωπευτικό των προβλημάτων που πηγάζουν από τα τραγικά λάθη που γίνονται εδώ και μήνες σε όλα τα επίπεδα.

Είναι για αυτό που οι ευθύνες αφορούν ουσιαστικά τη διοίκηση Πετρίδη.