Τα τρία συστατικά

Mια ομάδα για να κερδίσει το Πρωτάθλημα στην Κύπρο χρειάζεται τρια βασικά συστατικά.  Α. Μια πολλή καλή ομάδα με εντεκαδάτους παίχτες, ισαξίους παγκίτες και φυσικά ένα κάλο προπονητή με τους συνεργάτες του.   Β. Τον παράγοντα ”τύχη” αφού η μπάλα είναι στρογγυλή και πέραν από αυτή και τα κόλπα της καθοριστικό ρόλο παίζουν διάφορες άλλες συγκυρίες αλλά και οι τραυματισμοί /απουσίες τόσο της δίκης μας ομάδας όσο και της αντίπαλης. Γ. Το παρασκήνιο/διαιτησία.

Σχετικά με τον παράγοντα Α ευελπιστώ ότι έχουν γνώση οι φυλακές και θα γίνουν οι απαραίτητες ενέργειες για ενίσχυση της ομάδας στην προσεχή μεταγραφική περίοδο.  Ο παράγοντας Β που πιθανότατα από πολλούς να αμφισβητείτε δεν χρίζει ιδιαίτερου σχολιασμού.   Επιλέγω επομένως να επεκταθώ λίγο στον παράγοντα Γ  δηλαδή το παρασκήνιο και την διαιτησία.

Είναι ένας τομέας που οι αντίπαλες ομάδες θέλοντας να κρύψουν την δική τους αδυναμία (κυρίως στον παράγοντα Α)  χρεώνουν κάθε χρόνο στον ΑΠΟΕΛ τον τίτλο του πρωταθλητή του παρασκηνίου. Με τον αντιΑΠΟΕΛισμό που επικρατεί τόσο στην μεγαλύτερη μερίδα οπαδών άλλων ομάδων όσο και σε μεγάλη μερίδα του έντυπου και του ηλεκτρονικού τύπου η άποψη αυτή φαίνεται να κερδίζει όλο και περισσότερο έδαφος.

 Ένα λάθος το οποίο κάνει τα τελευταία τουλάχιστον χρονιά η δική μας ομάδα στον τομέα αυτό, είναι η καθυστερημένη αντίδραση που έχουμε στο να υπερασπιστούμε το δίκαιο μας εντός και εκτός του αγωνιστικού χώρου.  Χωρίς να θέλω να ακουστώ σαν χόχος υπενθυμίζω ότι πέρσι, μέχρι και το τέλος του πρώτου γύρου είχαμε απολέσει σχεδόν διψήφιο αριθμό βαθμών λόγο της διαιτησίας. Να θυμίσω απλά τα ακυρωθέν τέρματα ως offside με Απόλλωνα και Ερμή καθώς και τα πόσα πέναλτι και κάρτες οι διαιτητές ”φοβήθηκαν” να δώσουν υπέρ μας. Τελικά η πολυδιαφημιζόμενη ομάδα με το «καλύτερο ρόστερ όλων των εποχών» κατέληξε να θέλει νίκη στην τελευταία αγωνιστική ενώ όχι 1 όχι 2 αλλά 3 ομάδες είχαν μέχρι και τις τελευταίες αγωνιστικές μαθηματικές ελπίδες για κατάκτηση του πρωταθλήματος. Την δίκαιη κατάκτηση και του περσινού τίτλου αμφισβήτησαν πολλοί οπαδοί αλλά και δημοσιογραφίσκοι εκ των οποίων και κάποιοι που δήλωναν οπαδοί του ΑΠΟΕΛ.

Φέτος ετοιμαζόμαστε να ζήσουμε μια πανόμοια κατάσταση και η μέχρι τώρα αντίδραση σε διοικητικό και ομαδικό επίπεδο είναι το λιγότερο υποτονική. Αρχίζοντας από την δική μας ομάδα είδαμε στους 2 τελευταίους αγώνες μια διαιτησία η οποία φοβήθηκε ή δεν ήθελε να μας δώσει πέναλτι και ταυτόχρονα αποβολή σε 2 ξεκάθαρες περιπτώσεις. Την ίδια ώρα με τεραστία ευκολία σφυρίζονται τα πέναλτι εναντίον μας. Όσο αφορά τις 2 ανταγωνίστριες ομάδες για τον τίτλο εδώ και 3 αγωνιστικές  η Ανόρθωση υπέπεσε σε παραβάσεις εντός τις περιοχής χωρίς να δοθεί ΚΑΝΕΝΑ πέναλτι εναντίων της. Παρόμοιες περιπτώσεις έχουμε δει φέτος και για την ΑΕΚ που εάν δεν κάνω λάθος έχει και τα περισσότερα πέναλτι υπέρ της από όλες τις ομάδες. Οι παίκτες αστερία των άλλων ομάδων (Λαίφης, Τομάς κτλ) κερδίζουν φάουλ με το φύσημα του ανέμου ενώ για να δουν κίτρινη κάρτα χρειάζεται προέγκριση από την ΟΥΕΦΑ. Την ίδια ώρα καθαρά φάουλ σε δικούς μας παίκτες (Ντεβισέντι και Βάντερ) δεν δίνονται προκαλώντας εκνευρισμό τόσο στους ίδιους όσο και στην κερκίδα.

Δεν πρέπει ακόμη να ξεχνούμε ότι η φετινή χρονιά έχει μια τεραστία διαφορά από την περσινή η οποία αναμένεται να λειτουργήσει ενάντιων μας. Στα φετινά play-off οι αδιάφορες ομάδες θα είναι περισσότερες και από πολλή πιο νωρίς. Σήμερα την πέμπτη και έκτη θέση κατέχουν η Σαλαμίνα και η Ομόνοια αντίστοιχα με μεγάλη διαφορά από την επομένη Δόξα. Υπάρχει κανείς που πιστεύει ότι τα ποδοσφαιρικά παραρτήματα του ακελ δεν θα κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους ώστε ο τίτλος να καταλήξει σε άλλα χέρια?

Καταλήγοντας για να μην μακρηγορώ.  Το φετινό πρωτάθλημα αναμένεται να είναι το δυσκολότερο των τελευταίων χρονών. Έστω και εάν συμφωνώ με τα πλείστα μετρά που έλαβε η διοίκηση ώστε να αποβάλουμε κάποια καρκινώματα από την κερκίδα μας και να παραμείνουμε με τους αληθινούς ΑΠΟΕΛίστες  πρέπει ο Πρόδρομος και η παρέα του να βρουν τον τρόπο επιστροφής των Πορτοκαλί στο γήπεδο. Σε ένα καμίνι ΓΣΠ κανένας Τραττος δεν θα σφύριζε 2 τέτοια πέναλτι εναντίων μας τη ίδια ώρα που κατάπινε εκείνο υπέρ μας.  Πέραν τούτου η διοίκηση οφείλει να λάβει τα  δέοντα μέτρα πριν να είναι αργά ώστε ο ΑΠΟΕΛ να έχει τουλάχιστον την ίδια μεταχείριση από την διαιτησία με τους άλλους ανταγωνιστές μας. 

Στο σημείο που βρισκόμαστε η απογοήτευση διακατέχει τους πλείστους οπαδούς μας και η επουλώσει των πληγών θα επέλθει μονό με το double! Με σκοπό να γίνει αυτό πραγματικότητα πρέπει ο κάθε ένας από το πόστο του να σταθεί αντάξιος στο μερίδιο ευθύνης που του αναλογεί. Δεν είναι η ώρα για να βρούμε ποιος φταίει και ποιος έχει δικαιο αλλά είναι η ώρα για συμπράξει και ομοψυχία προς όφελος του μεγαλείου που ονομάζεται ΑΠΟΕΛ.

Γιώργος.