ΑΠΟΕΛ Vs Αναγέννηση 2-0

Η αποστολή εξετελέσθη στο έπακρο αφού η ομάδα μας πέτυχε τη νίκη που ήθελε έτσι το σερί νικών αυξήθηκε και όλοι βλέπουν με ακόμα μεγαλύτερη αισιοδοξία τη συνέχεια. Η νίκη απέναντι στην απρόσμενα καλή Αναγέννηση ήρθε δίκαια και σε αυτό έπαιξε ρόλο το γρήγορο γκολ του Σολάρι αλλά και η γνωστή πλέον αγωνιστική πειθαρχία της ομάδας μας. Ο Αργεντινός επιθετικός είδε δίκτυα μετά από καιρό και το ζητούμενο είναι να υπάρξει συνέχεια από τη στιγμή που ο Αλμέιδα θα συνεχίσει να απέχει. Με κάποιες μικροεκπλήξεις παρέταξε την ομάδα ο Γιοβάνοβιτς αφού προτίμησε να αφήσει στον πάγκο τους Ολιβειρα και Μαντούκα με τους Γιάχιτς και Ατόρνο να πέρνουν τη θέση τους. Ο Αλεξάνδρου προτιμήθηκε για το αριστερό άκρο της άμυνας ενώ όπως αναμενόταν στην κορυφή της επίθεσης πήρε θέση ο Σολάρι. Τις υπόλοιπες θέσεις πήραν οι συνήθεις ύποπτοι με τον Μαρσίνιο να έχει ρόλο οργανωτικού μέσου και λίγο πιο πίσω το αχώριστο δίδυμο.

Σε αντίθεση με τις προβλέψεις που ήθελαν την Αναγέννηση να κλείνετε στα καρέ της κάτι τέτοια δε έγινε αφού οι πράσινοι είχαν καλή κυκλοφορία της μπάλας και πίεζαν κατά διαστήματα από ψηλά. Αυτό επέτρεψε στην ομάδα μας να βρει κάποιους διαδρόμους προς την εστία του Μάστρου και να καταφέρνει να φέρνει την μπάλα με σχετική ευκολία έξω από την περιοχή της Αναγέννησης.

Η πρώτη καλή ευκαιρία ήρθε στο 5 όταν η κεφαλιά του Γιάχιτς πέρασε μόλις έξω ενώ λίγο αργότερα το σουτ του Αλεξάνδρου ανάγκασε τον τερματοφύλακα να αποκρούσει δύσκολα. Η ομάδα μας κατάφερε να φτάσει στο γκολ στο 16 όταν μετά από σέντρα του Σολωμού ο Σολάρι καλά τοποθετημένος έπιασε κεφαλιά τη οποία δεν μπόρεσε να αποκρούσει ο Μάστρου. Το γρήγορο γκολ ήταν η καλύτερη εξέλιξη για την ομάδα μας αφού χωρίς να πιέσει ιδιαίτερα πήρε προβάδισμα στο σκορ.

Η συνέχεια δεν ήταν η αναμενόμενη αφού αν εξαιρέσουμε μια καλή φάση με σουτ του Πίντο ο ρυθμός μας έπεσε και η Αναγέννηση μπόρεσε να έχει κατοχή κρατώντας τους ποδοσφαιριστές μας μακριά από την εστία της. Επιθετικά δεν μπόρεσαν να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για κάτι καλό αλλά σε αντίθεση με τον Ερμή και την ΕΝΠ ήταν η ομάδα που στεκόταν με αξιώσεις στον αγωνιστικό χώρο.

Οι πρωτοβουλίες του Αλεξάνδρου από αριστερά δεν ήταν αρκετές ενώ ούτε οι εσωτερικές αλλαγές που επιχείρησε ο Γιοβάνοβιτς με τον Ατόρνο να αλλάζει πλευρά δεν μπόρεσαν να βελτιώσουν την μεσοεπιθετική λειτουργία της ομάδας.

Το δεύτερο ημίχρονο άρχισε με μια αλλαγή αφού ο Μπελαιτ πήρε τη θέση του Πίντο που δέχτηκε ένα χτύπημα στα αρχικά στάδια του αγώνα και με την πάροδο του χρόνου οι πόνοι έγιναν έντονοι. Η είσοδος του Μπελαιτ έδωσε ακόμα περισσότερα στηρίγματα στον Μαρσίνιο και η ομάδα μας μπόρεσε να κρατήσει μπάλα και να σκοράρει εκ νέου στο 56. Στο λεπτό αυτό ο Χαραλαμπίδης με εξαιρετικό σουτ έξω από την μεγάλη περιοχή δεν άφησε περιθώριο αντίδρασης στον Μάστρου.

Το δεύτερο γκολ έκρινε ουσιαστικά τον αγώνα αφού η Αναγέννηση παρά το ότι δεν έπαιζε αντιποδόσφαριο δεν μπορούσε να γίνει απειλητική. Η ροή του αγώνα επέτρεψε στον Γιοβάνοβιτς να αποσύρει τον Μοράις και να περάσει στη θέση του Σατσιά. Με τον Μπελάιτ κινητήριο μοχλό και τον Χαραλαμπίδη να του δίνει καλά στηρίγματα η ομάδα μας επιβλήθηκε πλήρως και με λίγη τύχη θα μπορούσε να σημειώσει και άλλα τέρματα. Ο Μπελάιτ επιβεβαίωσε ότι διαθέτει φαρμακερό σουτ όταν σε μια ανύποπτη φάση έστειλε την μπάλα στο δοκάρι.

Στα τελευταία λεπτά ο αγώνας είχε διαδικαστικό χαρακτήρα αφού ο κόσμος στις κερκίδες έκανε προθέρμανση για τους αγώνες που έρχονται με Ομόνοια και Σαχτάρ ενώ οι παίκτες περίμεναν το τελικό σφύριγμα.

Κίτρινες: Γιάχιτς, Μπελάιτ

ΑΠΟΕΛΠάρντο, Σολωμού, Κακά, Γιάχιτς, Αλεξάνδρου, Πίντο (46΄ Μπελαΐντ), Μοραΐς (68΄ Σατσιάς), Μαρσίνιο, Ατόρνο, Χαραλαμπίδης (85΄ Ολιβέιρα) Σολάρι