Η απάντηση βρίσκεται στη Βαρκελώνη

Μιας και η αθλητική δημοσιογραφία στην Κύπρο περιορίζεται σε κουβέντες του στυλ έχει προβλήματα στο επιθετικό κομμάτι, ας δούμε τι σημαίνει η περιβόητη αυτή φράση. Ο ΑΠΟΕΛ έχει δώσει μέχρι στιγμής 9 αγώνες πρωταθλήματος έχει 13 τέρματα υπέρ και 4 κατά. Αμυντικά η ομάδα μας φαίνεται να στέκεται αρκετά καλά δεχόμενη λιγότερο από μισό γκολ ανά αγώνα. Προσωπικά έχοντας δει όλα τα παιχνίδια, αν εξαιρέσουμε τον Κακά (που πιστεύω είναι πολύ καλός παίχτης έχοντας τον δει να παίζει για την Ομόνοια) που δεν έχει ακόμα προσαρμοστεί και κάνει ακόμα ατομικά λάθη νομίζω είμαστε σε καλό δρόμο. Ενδεικτικά, οι άλλες τρεις ομάδες που βρίσκονται ψηλά είναι: Ομόνοια με 3 κατά, ΑΕΛ με 1 και Ανόρθωση με 5. Να σημειώσουμε ότι η ΑΕΛ φαίνεται να θυσιάζει κάτι επιθετικά για την επίδοση αυτή αφού έχει σκοράρει μόλις 8 φορές ενώ οι άλλοι 3 έχουν: Ομόνοια 16, ΑΠΟΕΛ 13 και Ανόρθωση 10.  Κάποιος μπορεί να διερωτηθεί, Αφού ούτε στα 13 τέρματα υπέρ είναι το πρόβλημα σε σύγκριση με τους άλλους, τότε που είναι; Τότε είναι που αρχίζουν οι μουρμούρες και τα παράπονα. Οι παιχτες δεν παίζουν στην Κύπρο, έχουν το μυαλό τους αλλού κτλ.. Μια πιο βαθιά ανάλυση πιστεύω δείχνει το πρόβλημα πιο ξεκάθαρα.

Ο ΑΠΟΕΛ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΚΟΡΑΡΕΙ ΣΕ 4 ΑΠΟ ΤΑ 9 ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΟΣ. Στα άλλα πέντε που έχει σκοράρει η κατάσταση έχει ως εξής: 

Στα 3 από τα 5 παιχνίδια που έχει σκοράρει ο ΑΠΟΕΛ, άνοιξε το σκορ από στημένη φάση (Ολιβέϊρα με ΑΛΚΗ, Μπόα με Άρη και Σολάρι με Απόλλωνα). Τα άλλα 2 γκολ που άνοιξαν το  σκορ προήλθαν από σουτ έξω από την περιοχή (Μπίδης με Ολυμπιακό, rebound Μπίδη με Άχνα από σουτ του Μπελάιτ). Συμπέρασμα; 

Ο ΑΠΟΕΛ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΝΟΙΞΕΙ ΤΟ ΣΚΟΡ ΜΕ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΑΓΩΝΑ.

 Εστιάζω στα τέρματα με τα οποία ανοίξαμε το σκορ διότι τα 8 υπόλοιπα τέρματα που έχουμε σημειώσει ήρθαν απέναντι σε ομάδες που δεν αμύνονταν πλέον μαζικά. 

Αυτό σημαίνει 8 γκολ υπέρ και 2 εναντίον σε 5 αγώνες, μετά που έχουμε προηγηθεί. Οπότε σίγουρα εκεί δεν υπάρχει πρόβλημα. Άλλωστε ο ΑΠΟΕΛ έχει δείξει διαχρονικά επί Ιβάν ότι είναι από τις καλύτερες ο ομάδες στην Ευρώπη στη διαχείριση αποτελεσμάτων. Τα άλλα δύο μεγάλα όπλα του ΑΠΟΕΛ επί Ιβάν είναι η καλή άμυνα και το passing game. Την άμυνα όπως φαίνεται ακόμα την έχουμε, το passing game, όπως φαίνεται από το 60% και πάνω κατοχής που έχουμε σε κάθε αγώνα, το έχουμε, οπότε μένει το πρόβλημα που γράφω με κεφαλαία πιο πάνω. 

 Το πρόβλημα δηλαδή, άρα και η λύση του, εστιάζεται στην ανικανότητα μας να πετύχουμε τέρμα από οργανωμένη επίθεση απέναντι σε μαζική άμυνα. Και λέω μαζική άμυνα διότι μετά και τα κατορθώματα μας στην Ευρώπη όλες οι ομάδες στην Κύπρο μας αντιμετωπίζουν με 11 παίχτες πίσω από την μπάλα. Ακόμα και στα λεγόμενα derbyμε Ανό, ΑΕΛ και ΑΕΚ έχει γίνει το ίδιο. Μάλλον το ίδιο θα γίνει και με τον λαό. Ποια είναι λοιπόν η λύση; Η απάντηση πιστεύω κρύβεται στη αντιμετώπιση της ανάλογης κατάστασης από μια επίσης μεγάλη ομάδα. Ποια άλλη ομάδα αναγκάζεται να παίζει παίζει κάθε εβδομάδα εναντίων ομάδων που παίζουν με 11 παίχτες πίσω από τη μπάλα, παίζει το passing game με 60% και πλέον κατοχή σε κάθε αγώνα και όταν βάλει ένα γκολ βάζει άλλα 2,3,4 χωρίς απάντηση;  ΜΑΘΕΤΕ ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ…

Στα σοβαρά τώρα, πιστεύω ότι η λύση βρίσκεται στη μια μικρή αλλά βασική διαφορά του 4-5-1 του Ιβάν από το 4-5-1 του Πεπ. Ο Ιβάν χρησιμοποιεί δύο αμυντικούς μέσους (Μοράις, Πίντο) και έναν επιτελικό (Μαρσίνιο), ενώ ο Πεπ έναν αμυντικό μέσο (Μπουσκετς) και δύο επιτελικούς (Τσάβι, Ινιέστα). Αυτό δίνει στην Barcelona τον περίφημο Extra παίχτη στην επίθεση, για τον οποίο έκανε λόγο και ο τεράστιος sir Alex μετά την αποσυναρμολόγηση της United στον περσινό τελικό του Champions league.

Η εισήγηση μου προς τον επίσης τεράστιο προπονητή μας είναι να μετακινήσει στους αγώνες πρωταθλήματος τον Πίντο πιο μπροστά σε ένα ρόλο αντι-Τσάβι για να δώσει στην ομάδα τον extra παίχτη που χρειάζεται απέναντι στις ομαδούλες που αντιμετωπίζουμε στην Κύπρο. Τηρουμένων των αναλογιών της δυναμικότητας του Ισπανικού πρωταθλήματος και του Champions league με το κυπριακό, της Barcelona με τον ΑΠΟΕΛ πιστεύω ειλικρινά ο μεγάλος παίχτης που λέγεται Πιντο μπορεί να ανταποκριθεί, όπως μπορεί και ο μεγάλος Μοράις να ανταποκριθεί στον αυξημένο φόρτο εργασίας που θα είναι αναπόφευκτος.

Δράττομαι της ευκαιρίας να εισηγηθώ επίσης ότι θα πρέπει τον Ιανουάριο να αποκτήσουμε έναν ακόμα παίχτη με τα χαρακτηριστικά του Πίντο διότι πραγματικά φαίνεται να είναι αναντικατάστατος, όπως ήταν και ο Τσάβι στην Barcelona πριν αποκτηθεί φέτος ο Φάμπρεκας. 

Αυτή είναι λοιπόν η δική μου εκδοχή για την κακή πορεία του ΑΠΟΕΛ φέτος στο πρωτάθλημα και κατά την άποψη μου θα πρέπει να μείνουμε μακριά από εσωτερικές αντιπαραθέσεις και κατηγορίες εναντίον των παιχταράδων μας όταν τα προβλήματα είναι τόσο εξόφθαλμα αλλού.

 Μ.Χ