Η πορεία προς τον τίτλο

Ο 22ος τίτλος πρωταθλήματος είναι γεγονός και μια δύσκολη από κάθε άποψη χρονιά κλείνει με τον πιο ιδανικό τρόπο. Η αναδρομή που θα επιχειρήσουμε έχει σκοπό να αναδείξει τις πολλές και σημαντικές ιδιαιτερότητες της φετινής χρονιάς τις οποίες η ομάδα μας διαχειρίστηκε με τον καλύτερο τρόπο. Μπορεί όπως παραδέχονται όλοι να είχαμε τη λιγότερο ποιοτική ομάδα των τελευταίων χρόνων αλλά κατακτήσαμε το πρωτάθλημα, με την υπογραφή του αρχιτέκτονα των επιτυχιών της τελευταίας πενταετίας να είναι πιο έντονη από ποτέ. Όλα ξεκίνησαν με το που χάθηκε ο περσινός τίτλος πρωταθλήματος από την καλύτερη ομάδα όλων των εποχών η οποία προηγουμένως έφτασε μέχρι τους 8 του Champions League. Ο πήχης απαιτήσεων (και όχι προσδοκιών) του κόσμου τέθηκε αφύσικα ψηλά οπότε η είσοδος στους ομίλους του Europa και η κατάκτηση του πρωταθλήματος 2012-13 ήταν αυτονόητα.

Ο Ιβάν εν μέσω μουρμουρητών χτίζει τον νέο ΑΠΟΕΛ

Ο Κυριακίδης που ήταν ο στενότερος συνεργάτης του Γιοβάνοβιτς εντός διοίκησης επιλέγει τη σιωπηρή αποχώρηση και η καυτή πατάτα του υπεύθυνου προγραμματισμού δίνεται στον Πολυδώρου. Την τετραμηνία Μαϊου – Αυγούστου ο κόσμος με έκπληξη βλέπει τη σταδιακή αποδόμηση του περσινού ρόστερ με αποχωρίσεις βασικών παικτών. Μεγαλύτερο άγχος όμως δημιουργεί η έλευση παικτών που εκ πρώτης δεν γίνονται αποδεκτοί αφού το βιογραφικού τους δεν πείθει τον κόσμο.

Ο Γιοβάνοβιτς επιλέγει συνειδητά τη δημιουργία μιας νέας ομάδας και παίρνει ρίσκα όπως αυτό του άγνωστου Μπόρδα. Στη πορεία έρχεται η πώληση του Τρισκόφσκι η οποία δεν δημιουργεί τριγμούς αφού ακολουθεί η απόκτηση του Αλωνεύτη από τον αιώνιο αντίπαλο.

Το πρώτο και ισχυρότερο σοκ

Η πορεία στην Ευρώπη είναι μέτρια αφού ο ΑΠΟΕΛ προκρίνεται με το ζόρι και η νέα ομάδα δεν πείθει εύκολα ότι μπορεί να ανταπεξέλθει στα δύσκολα. Κουτσά στραβά φτάνουμε στα μέσα Αυγούστου και η κλήρωση φέρνει αρχικά ανακούφιση αφού για να μπούμε στους ομίλους πρέπει να αποκλείσουμε την άσημη, άγνωστη και χαμηλής δυναμικότητας Νεφτσι Μπακού.

Το βράδι της 31ης Αυγούστου γράφεται μια μαύρη σελίδα στην ιστορία της ομάδας αφού ο ΑΠΟΕΛ παραδίδεται αμαχητί μέσα στο ΓΣΠ.

Η ήττα δημιουργεί τους πρώτους σοβαρούς τριγμούς με τον Γιοβάνοβιτς να θέτει τον εαυτό του στη διάθεση της διοίκησης, έστω και αν γνωρίζει ότι κανείς δεν έχει το θάρρος να τον απολύσει.

Τα αγωνιστικά δεδομένα λίγες ώρες πριν αρχίσει το πρωτάθλημα γίνονται ακόμα πιο δύσκολα αφού έρχεται πρόταση για τον Αλμείδα και η διοίκηση μη έχοντας επιλογή αναγκάζεται να πουλήσει τον καλύτερο μας παίκτη.

Μέσα σε όλα αυτά προκύπτει και η κόντρα Ερωτοκρίτου – Ποταμίτη η οποία εξωτερικεύει και τα διοικητικά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο ΑΠΟΕΛ.

Και αρχίζει το πρωτάθλημα! Οι αγωνιστικές υποχρεώσεις αρχίζουν κάτω από τις χειρότερες συνθήκες. Τόσο οι παίκτες όσο και η τεχνική ηγεσία βρίσκονται κάτω από πρωτόγνωρη πίεση ακόμα και από την ίδια τη διοίκηση που αδυνατεί να στηρίξει πραγματικά.

Ένα βήμα μπρος και δυο πίσω

Οι τέσσερις νίκες σε ισάριθμους αγώνες βοηθούν στο να ηρεμήσουν τα πνεύματα και να προκύψουν τα πρώτα χαμόγελα αισιοδοξίας. Το 0-0 με την υπό διάλυση Ομόνοια επαναφέρει τα ερωτηματικά οποία παίρνουν διαστάσεις όταν στη 10η αγωνιστική χάνουμε στο ΓΣΠ από την Αεκ.Ο σοβαρός τραυματισμός του Καρυπίδη που ήταν ο στυλοβάτης της αμυντικής γραμμής εντείνει τις ανησυχίες ότι τα πράγματα θα γίνονταν πιο δύσκολα κάτι που επιβεβαιώθηκε. Η ήττα από την Ανόρθωση και πάλι στο ΓΣΠ στα πλαίσια της 13η αγωνιστικής φανερώνει με τον πιο έντονο τρόπο τα πολλά αγωνιστικά προβλήματα της ομάδας που πηγάζουν από τη δυσκολία των νεών παικτών να βοηθήσουν αλλά και το παρατεταμένο ντεφορμάρισμα των παλιών.

Ο κρίσιμος Ιανουάριος

Ο καθοριστικός όπως κρίθηκε από πολλούς Ιανουάριος ξεκινά με τον χειρότερο τρόπο αφού και πάλι μέσα στο ΓΣΠ μένουμε στο 1-1 με την Αλκή καταφέρνοντας να ισοφαρίσουμε στις καθυστερήσεις. Η ομάδα πάει στο Τσίρειο για να παίξει τον Απόλλωνα κυριολεκτικά με την πλάτη στον τοίχο και φεύγει με μια απίστευτη νίκη-ορόσημο με γκολ του Πίντο στις καθυστερήσεις.

Η μεταγραφική Ιανουαρίου φέρνει στον ΑΠΟΕΛ τους Μπέκμαν και Μπιτόν αλλά και πάλι η εμπιστοσύνη του κόσμου κλονίζεται αφού έρχεται ο αποκλεισμός από την Αελ στο κύπελλο μετά από τραγική εμφάνιση. Το 1-1 με την Ομόνοια επιβεβαιώνει τις ανησυχίες πολλών ότι το -6 από την Ανόρθωση είναι μη ανατρέψιμο…

Για να δέσει το γλυκό έρχεται και η παραίτηση Ερωτοκρίτου η οποία αν και στη συνέχεια αποσύρθηκε έβγαλε στην επιφάνεια τις διαφωνίες του συμβουλίου για σημαντικά θέματα που αφορούσαν την ομάδα.

Το απρόσμενο σερί

Και όμως ενάντια στις εκτιμήσεις που ήθελαν την Ανόρθωση πρωταθλήτρια ο ΑΠΟΕΛ κάνει ένα σερί 8 νικών. Μέσα από αυτές η ομάδα μας παίρνει βασικά την ουσία αφού δυσκολεύεται αφάνταστα να παίξει ελκυστικό ποδόσφαιρο. Παρόλα αυτά το -6 γίνεται +6 αφού περνούμε θριαμβευτικά και από το Αντώνης Παπαδόπουλος.

Play offs: ένα γκολ και το 22ο πρωτάθλημα

Η ομάδα μας αρχίζει τα play offs με το χειρότερο τρόπο αφού χάνει από την Ομόνοια με 0-3 αλλά χωρίς βαθμολογικό κόστος αφού και η Ανόρθωση πράττει το ίδιο. Η διαφορά παραμένει στο +6 και με την ολοκλήρωση της 2ης αγωνιστικής και τα δεδομένα αλλάζουν όταν στην 3η κερδίζουμε μετά από κακή εμφάνιση την Αεκ και η διαφορά πάει στο +8.Και ερχόμαστε στην 4η αγωνιστική που έκρινε και μαθηματικά την προδιαγραφόμενη κατάκτηση του πρωταθλήματος. Χάνουμε από την Αεκ με 0-1, οι παίκτες αποδοκιμάζονται από μερίδα κόσμου αλλά την επόμενη μέρα η Ομόνοια κερδίζει 4-0 την Ανόρθωση.Κάπως έτσι ο ΑΠΟΕΛ κατέκτησε το 22ο πρωτάθλημα.