apoel.net Η συνήθεια που έγινε εξάρτηση
Πριν τον αγώνα σε κύριο μας άρθρο ρωτούσαμε αν ήρθε η ώρα να δούμε βασικό τον Αλωνεύτη. Με το που ανακοινώθηκε η εντεκάδα, χαρακτηρίσαμε αβάσιμη την επιμονή του Γιοβάνοβιτς στον Ατόρνο για λόγους που αναλύσαμε προ ημερών. Ευτυχώς για τον ΑΠΟΕΛ για πρώτη φορά μετά από 7 προβληματικές παρουσίες του Ατόρνο ως προωθημένου επιθετικού, ο Παραγουανός είχε καλή παρουσία ενώ σημείωσε και το νικητήριο τέρμα. Ο Ιβάν έστω και για έναν αγώνα μπορεί να αισθάνεται δικαιωμένος αφού η επιμονή του στον Ατόρνο τον δικαίωσε. Ο Παραγουανός έκανε γκολ την μοναδική ευκαιρία που του παρουσιάστηκε σε ένα χρονικό σημείο που η άμυνα μας έμπαζε από παντού. Πέραν του γκολ έκανε και τη λεγόμενη βρώμικη δουλειά που απαιτεί ο ρόλος του με πολλά τρεξίματα βοηθώντας την ομάδα να παρουσιαστεί βελτιωμένη στο δεύτερο ημίχρονο.
Τα πρώτα είκοσι και βάλε λεπτά ήταν εφιαλτικά για την αμυντική μας γραμμή αφού τα πολλά λάθη και κυρίως αυτά του Ζουέλα, επέτρεψαν στους Νορβηγούς να γίνουν απειλητικοί και χρειάστηκαν κάποιες επεμβάσεις του Χιώτη για να αποφύγουμε το σοκ.
Στο τέλος ο ΑΠΟΕΛ κουμάνταρε ενώ δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι στο δεύτερο ημίχρονο κρατήσαμε το σκορ με την άνεση μας. Ο Γιοβάνοβιτς σε διάφορες δηλώσεις του έκανε λόγο για τον χρόνο που χρειάζεται η αμυντική μας γραμμή για να αποκτήσει την απαιτούμενη ομοιογένεια. Χρόνος που πρακτικά δεν υπάρχει και είναι για αυτό που βλέπουμε την ομάδα να αντιμετωπίζει προβλήματα σε επίσημους αγώνες.
Η προσθήκη του Καρυπίδη αποτελεί την πιο πειστική παραδοχή ότι χρειάζεται ακόμα ένας παίκτης που θα μπορεί να μπει άμεσα στην ομάδα και να δώσει λύσεις στο κέντρο της άμυνας. Ο Γιοβάνοβιτς με την απόκτηση του θέλει να κερδίσει και το στοίχημα της ποιοτικής ενίσχυσης της αμυντικής γραμμής και να κάνει τους πάντες να ξεχάσουν τον Ζόρζ. Σε σχέση με τις επιλογές και αυτήν για την οποία δέχτηκε την πιο έντονη κριτική, θα πούμε απλά ότι ο Μπόρδα πάει από το καλό στο καλύτερο.
