Όποιος διαφωνεί ότι το ΓΣΠ έχει να μετατραπεί σε καυτή έδρα από τα παιχνίδια του champions League σημαίνει ότι έχει από τότε να πατήσει το πόδι του. Η σκληρή πραγματικότητα είναι ότι το πάθος που έβγαζε το ΓΣΠ από τις εξέδρες στα ντέρμπι και στα κρίσιμα παιχνίδια έχει χαθεί. Οι λόγοι είναι διάφοροι αλλά δεν είναι της ώρας να τους αναλύσουμε. Η παθητική στάση της διοίκησης στα όσα συμβαίνουν, η αποστασιοποίηση του Ιβάν και των ποδοσφαιριστών από τον κόσμο, η έμμονη ιδέα των οργανωμένων για τις φωτοβολίδες και η αποχαύνωση κυριολεκτικά της Δυτική ς κερκίδας έχουν συμβάλει με το δικό τους τρόπο στο να δημιουργηθεί αυτή η αντιοπαδική ατμόσφαιρα.
Αυτό που έχουμε καθήκον να κάνουμε άμεσα, είναι να το μετατρέψουμε και πάλι σε μια καυτή έδρα. Η μόνη φορά στη φετινή σεζόν νιώσαμε ότι μπορούμε να γυρίσουμε παιχνίδι από τις εξέδρες ήταν στο πρώτο εικοσάλεπτο του δευτέρου ημιχρόνου με την ΑΕΚ.
Δεν άλλαξαν ξαφνικά οι οπαδοί. Τα ίδια άτομα είμαστε. Δεν άλλαξε ξαφνικά η αγάπη μας για την ομάδα. Το ίδιο άρρωστοι είμαστε. Δεν χάθηκε ξαφνικά το πάθος που βγάζαμε στο γήπεδο. Κάπου μέσα μας κρύβεται.
Το Σαββάτο έχουμε μια καλή δικαιολογία να δημιουργήσουμε και πάλι την ατμόσφαιρα που τόσο πολύ πιθυμήσαμε. Αν πρέπει να γίνει καυτή έδρα, να το κάνουμε ηφαίστειο, αν πρέπει να τηρήσουμε τους νόμους ας τηρήσουμε αυτούς της ζούγκλας, αν πρέπει να συμπεριφερθούμε ως φίλαθλοι ας συμπεριφερθούμε ως οπαδοί.
Γουστάρετε; Τον τρόπο τον ξέρει ο καθένας από μόνος του και όλοι μαζί.